Kendin Gibi Büyü - Neyi Temsil Ediyorsun? Bölüm 2
- Asil Çam
- 31 Tem
- 4 dakikada okunur
Asil Çam
Yazar, Girişimci, Meditasyon Öğrencisi
Instagram: @asilcam
(Kendin Gibi Büyü Podcast'in Konuşma Metninden Alınmıştır.)
Naber?
Bu bölümde içimizden, geçmişimizden gelen işaretleri daha belirgin hale getirebilmek için düşüneceğiz biraz daha. Eğer büyümek daha fazla insana hizmet etmek istiyorsak kendi yolumuzdan başka bir şeyin işe yaramadığını bildiğimden bizi bugünkü halimize getiren şeyleri kariyer bağlamında tespit etmek istiyorum.
Asil ben, eğer ilk kez dinliyorsan. Yoga ve sağlıklı yaşam ekosisteminde kariyer edinmek isteyen herkes için kişisel markalarını kurmalarına destek olmak amacıyla bu seriyi başlattım. İletişim bilgilerimi açıklamaya ekliyorum, soru, katkı ya da herhangi bir şey için bana yazabilirsin.
İlk bölümdeki para sınırını kaldırdığımız senaryo epey dikkat çekmişe benziyor. Nasıl da provake ediyor de mi zihni?
Umarım belli ayıklamaları yapmışızdır.
Ülkenin orta yerinde bir festival yapma düşüncemin devamını duymak isteyenlerle neden dünyada arıyorsun burada da çok çok iyi hocalar var diyenler arasında kaldığım bir hafta oldu. Onları da anlatıcam. Ama bu bölümün içeriğine geçelim sakince.
Bir önceki bölümün sonunda sorduğum, “için ne diyor sana?” sorusu üzerine düşündüğünü kabul ederek devam ediyorum.
Bölümlerde sorduğum soruların tamamının aslında tek bir mantığı var, sorulara verdiğin cevaplara dönüp bakmak ve bunları analiz ederek kendinden yola çıktığın bir marka oluşturmak.
Bu haliyle ortaya çıkan kişisel markan sadece sana özgü oluyor, başka hiçbir şeye benzemiyor. Çünkü kendinden yola çıkıyorsun, çünkü senden bir tane daha yok…
Seni, beni, bugünkü halimize getiren anlar üzerine düşünmek istiyorum birlikte. Kırılma anları diyelim bu anlara.
Hatırlayabildiğin en erken döneminden itibaren kırılma anlarını düşün şimdi… Senden aldıkları, sana verdikleri içinden kariyerini ilerletmen için hangi duygular, beceriler, bakış açıları yardım edebilir bu yolda sana?
Benim ilk kırılma anım ilkokul üçüncü sınıfa giderken babamın cezaevine girişiyle birlikte olmuş gibi görünüyor. Annemin bana, bundan sonra evin erkeği sensin, dediği bir sahne var aklımda. Canım ebeveynlerimiz.
Bir sonraki, üniversite için başka bir kente gitmemdi.
Bir diğeri 2019 yılının Eylül ayında, hem de 1 Eylül’de aldığım karardı. Kendime şöyle demiştim: Şimdiye kadar her şey devam ederken bazı anlarda yazı yazmaya çalışıyordum, bugünden itibaren yazı yazacağım ve diğer her şey onun etrafında şekillenecek…
Ve şöyle yazmıştım deftere de…
Bir önceki sonbahar ile bir sonraki sonbahar arasıdan sadece bu sonbahar var elimizde.
Bir şansımız var bu sonbaharı yaşamak için, bir yenisi bu sonbahar için olmayacak.
Düşen yaprak bir sonrakinde aynı olmayacak, rüzgar aynı tozları saçmayacak üstümüze.
Az önce bir kere yaşanacak, sonbahar başladı, tükenmek için ilerlemekte…
Kayıtlara anlamlı bir kırılma olarak geçirdiğim son an, geçtiğimiz Kasımda Bora Ercan’ın yönetiminde gerçekleştiren Meditasyonda Uzmanlaşma Programının ilk inzivasına gitmemdi.
Her bir an, anı, beni başka biri yaptı.
18 yaşımda ailemden uzak bir yerde bir yaşama atılmam mesela kendi kendiliğime olan mesafelerin kapanmasını sağladı, yazı yazmayı odak noktasına almam önümde yeni, büyük, adanılası bir yol açtı. Meditasyon programının inzivasındaysa içimde dönüp duranların, yaptıklarımın, yapamadıklarımın, desteklenmenin, desteklemenin, ortak bir dil konuşan insanların pürüzsüz samimiyetine tanık olduğum, bir arada olma halinin ruhuma ne kadar iyi geldiğini fark ettiğim bir kırılma yaşadım.
İnziva biterken bu insanlarla ben bir daha ne zaman bir araya gelirim, gelebilirim diye düşünmeye başlamıştım. Şimdi Prana Life Fest aslında benim için bu demek. Bir arada olma haline tutulduğumu öyle çok söylemişim ki canım Çağla Güngör hocam inceden dalga bile geçti benimle. Ama Kasım ayında Ankara’daki festivale Çağla hocamı da götüreceğim ve işte yine bir arada olacağız…
Şimdi senden düşünmeni istiyorum kırılma anlarını. İster anlat kendi kendine, ses kaydı yap, ister bir deftere yaz. Sonra da bir bak. Bu kırılma anlarının hangileri sadece sen kaynaklı, hangileri senin elinde olmadan yaşanmış.
Elbette bu bir terapi seansı değil, aradığımız, ayıklamaya çalıştığımız şeylerin, kişisel markanı kurgularken sana yardımcı olacağına inanıyorum.
Bir de şu var; aslında sen yaptığın şeyi yaparken, -ilk bölümde yoga eğitmeni örneği üzerinden gitmiştim öyle devam edelim- bir yoga eğitmeni olarak neyi temsil ediyorsun?
Öğrencilerin için, kendin için, çalıştığın stüdyo için, neyin temsilisin? Aldıklarını bir kenara bırakalım şimdilik, verdiklerimizi düşünelim, ne veriyorsun?
Ben sanırım, festivale katılan eğitmenler için kalabalıklara derse verebilmeleri için bir köprü oluyorum. Onların paylaşmak istediklerini yeni insanlara da ulaştırabilmeleri için yeni bir yol inşa ediyorum. Eskişehir festivalinde birkaç hocamız “uzun zamandır bu kadar kalabalık bir ders yapmamıştım, çok iyi geldi” dediğinde iyi bir şeyin peşinde olduğumu anlamıştım.
Katılımcılar içinse farklı ekollerden gelen eğitmenlerle birkaç gün içinde ders yapabilecekleri bir alan açmış oluyorum. İçlerinde bu işin profesyonelleri de var sadece kendi için yoga yapan da… İlk kez yogayla tanışmış katılımcılar da oluyor, belki içlerinden bir tanesi kırılma anı olarak katıldığı o dersi, o dersi veren eğitmenin bir sözünü yazacak kendi defterine… bunları düşününce temsil ettiğim şeyler belirginleşiyor.
Stantlar oluyor festivallerde, katılımcıların alışveriş yapabilecekleri stantlar… el emekleriyle, yaratıcılıklarıyla, bir değer yaratma amacıyla yola çıkmış insanlara ürünlerini satmaları için yeni bir kanal yaratmış oluyorum.
Sponsorlara marka bilinirliği, yeme içme alanındaki işletmelere kazanç sağlayacakları kendi içinde bir sistem kurgulamış oluyorum.
Ben, ben diye anlatıyorum şu an ama elbette bunu güzel kalpli ekibimizle birlikte yapıyoruz.
Temsil ettiğin şeyleri, değer kattığın noktaları kaydet lütfen, kendinden yola çıkarak büyürken eminim faydası olacak…
Bu bölümü bitirmeye yaklaşırken son bir isteğim var senden…
Kendine bir niyet mektubu yaz, bu yolda kim olmak istiyorsun, her sabah uyandığında, yoğun bir günden sonra, hayat bu; düştüğünde kalktığında nasıl bir hayat düzeni istiyorsun kendin için. Sınırlar olmadan… eğer bunlar olursa, keşke bunlar olmasa demeden, olmuşçasına ne istiyorsun kendin için…
Yazacağın bu metni benimle paylaşmak istersen de, gönder bana, seve seve okurum.
Bir sonraki bölümde hedef kitle diye tanımladığımız şeyi kendi tarzımızla ele alacağız. Görüşmek üzere…
Leyla Zerger Sidal - Ece Dursun - Buket Harıkçı - Emel Keleş
3 Gece 4 Gün / Çathan Art Hotel - RİZE
Temamız: Kendine Yolculuk
Yol arkadaşlarınla bir çemberde, kahkahada, sessizlikte, paylaşımda buluşacaksın. Yaylanın sisini, ormanın serin nefesini ve suyun arındırıcı sesini yanında götüreceksin ve bir şey hatırlayacaksın:
“Yürüdüğün her yol, seni kendine götürür.”
Karadeniz’in sisli yaylaları, ormanın gölgesi ve şelalelerin şarkısı seni kendine bir yolculuğa davet ediyor…Bu festival, sadece bir yoga kampı değil; fark etmek, arınmak, toplulukla şifalanmak ve kendine dönmek isteyenler için doğanın kucağında açılan bir içsel alan.
Programda Neler Var?
Yayla patikalarında yürüyüşler
Şimşir Ormanı'nda nefes ve meditasyon
Şelalelerde serbest zaman
Çathan Art Hotel'de yoga, meditasyon, nefes seansları (her seviyeye uygun)
Klasik müzik trio & tulum, kemençe tınıları
Muhlama atölyesi — Karadeniz mutfağıyla bağ kur
Yorumlar